بسم الله الرحمن الرحیم
غضنفر از القاب حضرت علی علیه السلام و به معنای پهلوان شجاع است. لیکن چند سالی است در ادبیات طنز فارسی از این نام به عنوان نماد انسان احمقی یاد میشود که کارهایش مضحک و خنده‌دار است. این رویه آنچنان با افراط پی گرفته میشود که حتی حکایات ملانصرالدین و جحا هم به این اسم برگردان میشود.
شاید اولین بار مجله گل‌آقا از این اسم برای طنز سیاسی استفاده و در کاریکاتورها و طنزهایش این نام را بر روی شخصیتی نظیر دخو نهاده بود. اما کم‌کم این نام از ادبیات طنز خارج و به عرصه جک و لطیفه نیز آورده شد.
سال گذشته و پیش از حذف وبلاگم در پیامرسان به این رویه اعتراض داشتم اما برخی بزرگواران ادعا می‌کردند افرادی که این لقب حضرت امیر را در جک‌ها بکار می‌برند اصلا اشاره‌ای به نام مقدس امیرالمؤنین ندارند. حقیر نیز این ادعا را می‌پذیرم لیکن یادآور می‌شوم درست است که گویندگان جک و لطیفه انشاءالله!!! موقع گفتن جک به این اسم کوچکترین اشاره‌ای ندارند لیکن اگر زمانی کسی که این قبیل جک‌ها را خوانده یا شنیده است از فراز منابر یا رسانه بشنود یا در ادبیات مذهبی بخواند که غضنفر از القاب حضرت علی علیه‌السلام است ناخودآگاه ملازمه ای در ذهنش صورت نخواهد گرفت و خاطرش درگیر خلجان ناشی از این شهرت نخواهد شد؟! و آیا مگر بزگداشت شعائر اسلامی که از مصادیق بارز آن اسامی و القاب بزرگان دین است واجب نیست؟!
ای کاش برادران و خواهران ایمانی از نقل و حتی شنیدن و خواندن لطیفه‌هایی که یکی از القاب حضرت امیرالمؤمنین را به سخره می‌گیرد اجتناب ورزند تا به یاری خدا این سنت ناپسند از میان برداشته شود.
